حمزه صالحی نویسنده عرصه سینما و تلویزیون است که سابقه فعالیت در آثاری همچون اکازیون، خنده بازار، افسانه هزار پایان،آنتن، پاستاریونی، تگزاس ۲ و دینامیت و فسیل در را در کارنامه هنری خود دارد.
او که این روزها فیلم سینمایی"فسیل" که این روز ها به صورت آنلاين و مجموعه "اکازیون" از شبکه نمایش خانگی و فیلم سینمایی "نوروز" در حال پخش و اکران است، از مشکلات و چالش های فیلم نامه نویسی و نویسندگان این عرصه می‌گوید.
« صالحی » معتقد است: " فیلمنامه و فیلمنامه نویسی مقوله ای است که در تولیدات نمایشی آنچنان که باید مورد توجه قرار نمی گیرد، در صورتیکه فیلمنامه نویسان با قلم شان، تخیلاتشان و نوشته هایشان می توانند تضمین کننده موفقیت آثار نمایشی و حتی ماندگاری آنها شوند. البته این موضوع همت و همیت همه جانبه مسئولان مربوطه را می طلبد و در واقع اهمیت به فیلمنامه است که می تواند دستاوردها و محتواهای تولیدی فاخر و خوبی را در زمینه تولیدات نمایشی رقم بزند.
حمزه صالحی نویسنده سریال نمایش خانگی « اکازیون » در گفتگو با دیباچه پیرامون این سوال که طنز های نمایش خانگی چقدر به استاندارد های طنز کمدی دقیق و درست نزدیک بوده و آیا به نسبت تلویزیون مخاطب پذیر هستند، گفت : به طور کل چه در تلویزیون و چه در سینما و چه در پلتفرمها، وضعیت آثار طنز شرایط خوبی را طی نمیکند. اصولا وقتی اثری با ادعای طنز ساخته اما نتواند مخاطب را بخنداند ، هر چقدر هم خوب قصه تعریف کند ، مورد پسند واقع نمی شود.
وی در پاسخ به این سوال که چقدر در طنز های نمایش خانگی سعی می‌شود از کلیشه ها و تکرار های رایج خنده گرفتن از مخاطب فاصله گرفته شود، بیان کرد: حقیقتش انقدر خنداندن مردم در این وانفسای کشور سخت شده که مثل حرفی که چند سال قبل رضا عطاران زد ، باید با هر شیوه ای ، چه کلیشه چه غیر کلیشه ، برای خنده گرفتن تلاش کنیم؛ البته که من شخصا هیچ وقت شوخی جنسی نمی نویسم اما گاهی به نفع خنداندن مخاطب ، قواعد قصه و درام را به هم میزنم.
اگر چه منظور شما در ژانر کمدی است، معتقدم فیلمنامه خوب باید در عین داشتن داستان، سر راست و ساده باشد ، شخصیت پردازی مناسب ، ریتم قصه گویی خوب و شوخی هایی داشته باشد که حداقل روی کاغذ در آمده باشند، اینکه شوخی های شما روی کاغذ جواب ندهد ، امکان ندارد مقابل دوربین اتفاق خوبی بیفتد.
او ادامه اداد: شخصیت پردازی، اصل مهم فیلمنامه نویسی، هم در آثار جدی و هم در کمدی است؛ شاید در کمدی ، دست برای اغراق بازتر باشد. اگر شخصیتهای جذابی داشته باشید، به احتمال زیاد فیلمنامه خوبی خواهید داشت. ناگفته نماند که شخصیت در دلِ کُنِش های دراماتیک شکل میگیرد؛ یعنی کُنِش و شخصیت متصل به هم هستند . فراموش نکنیم اگر شخصیت پردازی درست انجام شده باشد، گاهی خود شخصیت به شما اعلام میکند که در مواجهه با کُنِش ها یا نقاط عطف ، چه تصمیماتی میگیرد . لذت بخش است که گاهی این تصمیمات، خود نویسنده را هم غافلگیر می کند.
نویسنده فیلم سینمایی " فسیل" و "نوروز" اظهار داشت: مشکلات فیلمنامه نویسی زیاد است. شما پایه ی ساخته شدن یک فیلم را آماده می کنید . تهیه کننده ، کارگردان ، بازیگران و .. حتی گاهی عوامل دیگر در مورد کار شما اظهار نظر میکنند، اما نه اعتبار لازم از سوی رسانه ها به فیلمنامه نویس داده می شود و نه واقعا دستمزد منصفانه ای برای فیلمنامه پرداخت می شود.
صالحی، نویسنده فعال سینما و شبکه نمایش خانگی در ادامه گفت: امروز برخی بازیگران از دستمزد ده میلیارد تومانی حرف می زنند، البته نوش جانِ شان چرا که بازیگری که ستاره می شود، زحمتها و مرارت های فراوان کشیده، اما باید تعادلی میان پرداخت ها وجود داشته باشد. مطمئن باشید بزرگترین بازیگر جهان هم بدون داشتن متن خوب ، نمی تواند فیلم را نجات بدهد، همانطور که همه بازیگران ستاره سینمای ما هم فیلمهای ضعیف داشته اند.
چه چیزی این تفاوت را بوجود می آورد ؟
متن ! .. فیلمنامه.
حمزه صالحی یادآور شد: به نظرم اگر میخواهید کسی را نفرین کنید آرزو کنید فیلمنامه نویس شود. یک کشاورز، یک مجسمه ساز، یک صنعتگر و مشاغل دیگر، همه وقت صرف میکنند و محصولی تولید میکنند و با فروش آن امرار معاش میکنند. اما فیلمنامه نویس، محصول نهاییَ ش را به تهیه کننده ها می دهد یا به شوراها فرستاده می شود و اگر با یک خودکار قرمز رویش ضربدرِ رد شدن بزنند، محصول شما ، محصولی که برایش گاهی یک سال وقت گذاشته اید، به هیچ درد دیگری نمی خورد . این بدبختی یک فیلمنامه نویس است.
او تصریح کرد: من از همه مسئولین مرتبط و یا فعالان این عرصه خواهش میکنم وقت مواجهه با فیلمنامه ، به این نکته توجه کنند؛ آنچه که به راحتی گاهی از نظر آنها رد می شود، نتیجه زحمت یکسال یک نویسنده است . کسی که جزوِ آسیب پذیر ترین اقشار این کشور است . وقتی فیلمنامه اش را کاملا رد میکنید، تهیه کننده حتی همان پیش قسطش را هم پس میگیرد. آن وقت او می ماند و بدهی ها و بی پولی ها و رنج بی پایان.
این نویسنده خاطرنشان کرد: امیدوارم پس از خودکشی پزشکان ، موج خودکشی نویسندگان آغاز نشود؛ هر چند که هم خودم و هم دوستان و همکارانم به دلیل برخوردهایی که عرض کردم بسیار تحت فشار هستیم .
فیلمنامه نویسان این کشور ، ریشه های درخت سینما هستند و متاسفانه از هزار سو به این ریشه، تیشه زده می شود. نویسنده هیچ اجری در سینما ندارد . تمام اعتبار به کارگردان ، تهیه کننده و بازیگران می رسد و ما حتی برای قرار گرفتن اسممان روی پوستر فیلمی که قصه اش را نوشته ایم، مدام در حال جنگ هستیم . این حال و روز فیلمنامه نویسان این کشور است . امیدوارم عزیزان تصمیم گیر بدانند که بسیاری از ما ، در حال کشیدن آخرین نفس های مان هستیم.
گفتگو از : دینا محمدی
انتهای پیام
