داوود بیدل نویسنده و کارگردان سینما و تلویزیون درخصوص شرایط اکران فیلم ها در سینمای ایران گفت: درخصوص شرایط اکران فیلم ها در سینما که همه می دانیم اوضاع به چه صورت شده است یعنی باتوجه به اتفاقات اخیری که افتاده است سینما شرایط خوبی ندارد و قاعدتا من هم راضی به شرایطی که برای اکران فیلم « نمور » پیش آمده نیستم.
این کارگردان درباره ی استفاده از دو مجری به عوان بازیگر در فیلم « نمور» بیان کرد: درواقع مجری بودنشان برایم مهم نبود، زمانی که با آن ها به گفتگو پرداختیم به این نتیجه رسیدم که در فیلمم از آن ها به عنوان بازیگر استفاده کنم، یعنی سابقه ی مجری بودنشان خیلی برایم مطرح نبود. آقای علیمردانی سابقه ی بیشتری در بازیگری داشتند و با یکدیگر برای آن نقش به توافق رسیدیم ،آقای بابایی هم که سابقه ی بازیگری داشتند اما سال ها بود که از این حرفه دور شده بودند و بیشتر به مجری گری می پرداختند. قاعدتا اگر بحث شناخته شدن باشد از این لحاظ که مجری بودند و مخاطب آن ها را می شناخت کمک می کرد اما باید عرض کنم که مجری بودن آن ها برایم اهمیت نداشت.
او ادامه داد: در مجموع از حضور آقای بابایی و علیمردانی در فیلمم راضی بودم ،جدای از بحث مجری بودنشان چون به هرحال در این کار قصدمان استفاده از بازیگران سوپراستار نبود، در همین اندازه که این دو بزرگوار بازیگران خوبی بودند برایمان کفایت می کرد.
کارگردان فیلم «نمور» درخصوص این موضوع که بعضی از افرد معتقد بودند فیلم شبیه فیلم های ترکیه ای است اظهار داشت: در رابطه با افراد غیر حرفه ای خیلی نظرم نمی دهم و این نگاه ها به نظرم نگاه های غیر حرفه ای بود اما معنی اینکه یک فیلم شبیه فیلم های ترکیه،هندی یا آمریکایی است را متوجه نمی شوم. این را باید یک نفر برایم توضیح دهد که چه معنایی می دهد، شبیه بودن به فیلم های ترکیه ای خوب است یا بد ؟ یعنی من همچنان متوجه نمی شوم که این افراد از فیلم نقد یا تمجید کردند؟ به هرحال این دوستان شاید فیلم های ترکیه ای زیادی را تماشا می کنند اما من خیلی به تماشای فیلم های ترکیه ای نمی شینم اگر هم فیلم های ترکیه ای تماشا کنم فیلم های ارزشمند را می بینم، اینکه می گویند شبیه فیلم ترکیه ای شده کمی به نظرم کارشناسی نشده و غیر حرفه ای است.
« بیدل » درخصوص مهم بودن پرداخت به مضمون هایی چون دروغ خاطر نشان کرد: اساسا گناه های کبیره می توانند تِم فیلم های جذابی برای مخاطب باشند، دروغ هم یکی از آن هاست؛ یعنی من فکر می کنم که پرداختن به گناه های انسانی چه در فیلم های ایرانی و چه در فیلم های غیر ایرانی می تواند باعث تولید فیلم های انسانی شود، وقتی که از دروغ حرف می زنیم قطعا نمی گوییم که دروغ چیز خوبی است، بنابراین قطعا به این مسئله که این خصوصیت بدی است اشاره می شود و انسان ها باید از آن دوری کنند و اگر کسی دچار دروغ گویی شود، نتیجه اش را در زندگی می بیند، از این جهت پرداختن به گناه های کبیره همیشه می تواند از جمله مضمون های خوبی برای فیلم ها باشد. فارغ از دروغ می توانیم در فیلم هایمان از حسادت، کینه و... حرف بزنیم و درمورد خصوصیات های بدی که ممکن است انسان دچارش شود صحبت کنیم اما اینکه چقدر این مسئله در فیلم های ایرانی کم یا زیاد شده است را نمی دانم و فکر می کنم لازم است به آن و خصوصیات های بد گناهان کبیره دیگر هم پرداخته شود.
خبرنگار : سوگل امیری
