به گزارش خبرنگار سینمایی دیباچه، طبق شنیده ها در جلسه ای که ششم شهریورماه، میان محمد مهدی حیدریان رییس سازمان سینمایی و اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس و با حضورعلیرضا تابش مدیرعامل فارابی، ابراهیم داروغه زاده معاون نظارت و همچنین منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما برگزار شد، اتفاقاتی روی داده که اگر صحت داشته باشد به نفع سینمای ایران نیست!

در جلسه ششم شهریورماه که در آن به موضوعاتی مانند دلایل عدم تولید فیلم فاخر در سینمای ایران و معضل فیلمهای توقیفی پرداخته شده، درباره جشنواره فیلم فجر امسال نیز صحبت هایی شده و آنگونه که می گویند بخشی از صحبت ها مربوط به انتخاب دبیر سی و ششمین جشنواره فیلم فجر بود و رییس سازمان سینمایی محمد مهدی حیدریان

طبق گفته های یکی از سایت های سینمایی: «در این جلسه حیدریان نزد اعضای کمیسیون فرهنگی از رضا میرکریمی دبیر بین‌الملل فجر به عنوان گزینه خود برای دبیری جشنواره فجر حرف زده است ولی حضور این کارگردان سینما در قامت دبیری مهمترین جشنواره سینمایی کشور محل بحث واقع شده است و بخصوص استفاده میرکریمی از اعضای خانواده و واگذاری مدیریت به آقازاده در برگزاری محفل بین الملل فجر با پرسشهای جدی برخی نمایندگان مواجه شده است».

درباره صحت و سقم ماجرا نمی توان سخنی گفت زیرا مسئولان حاضر در جلسه درباره آن صحبتی نکرده اند؛ اما درباره جشنواره فجر و اعتبار آن میان هنرمندان سینما که می توان سخن گفت!

بی شک، همه آنهایی که با سینما سر و کار دارند می دانند که جشنواره فیلم فجر مهم ترین رویداد سینمایی کشور است و زیر چتر دولت و با حمایت های دولتی اداره می شود؛ هرچند برخی نیز دم از مستقل بودن جشنواره می زنند و آن را تحت نظر جناح خاصی نمی دانند که امید است چنین باشد! زیرا در غیر این صورت جشنواره فیلم فجر به محفلی تشریفاتی و دوستانه تر تبدیل خواهد شد که اگر چنین شود، باید شاهد اعمال نظرهای غیر کارشناسانه در نوع انتخاب ها و گزینش ها بود!

شفاف تر اینکه، اگر قرار باشد دبیر جشنواره فجر با تأیید افراد غیر سینمایی انتخاب شود باید فاتحه آن را خواند زیرا چنین اتفاقی سرآغازی خواهد شد برای اعمال نظرهای شخصی و انتخابهای سلیقه ای فیلمهای متقاضی شرکت در جشنواره! البته این پایان راه نیست و پس از آن در نحوه اکران فیلمها نیز تغییراتی صورت خواهد گرفت تا به این ترتیب اکران های ناعادلانه فعلی وضعیت بغرنج تری پیدا کنند.

البته باید گفت جشنواره های دوره گذشته نیز خالی از ضعف نبوده اند و همواره مشکلات و اعتراضاتی از سوی فیلمسازان وجود داشته که از کیفیت اجرایی جشنواره کاسته و بر نوع انتخاب آثار منتخب تأثیر گذاشته است.

جشنواره فیلم فجر با وجود قدمت سی و چند ساله اش همچنان با کاستی هایی مواجه بوده که بخش بزرگ آن به دولتی بودن و غیر مستقل بودن آن باز می گردد؛ اما این اتفاق آخر اگر صحت داشته باشد و رضا میرکریمی (دبیر دو دوره جشنواره فجر بین الملل) با تأیید اعضای فرهنگی مجلس به دبیری سی و ششمین جشنواره فیلم فجر منصوب شده باشد باید منتظر ورود مسئولان غیر متخصص در نوع انتخاب آثار و ابراز سلیقه های تعجب برانگیزتر بود!

و از وسویی دیگر

رضا میر کریمی از آن دسته فیلمسازان نوگرایی است که با فیلم «خیلی دور، خیلی نزدیک» و اثر پر کاراکتر و پر کشش «یه حبه قند» نام خود را در تاریخ سینمای ایران ثبت کرده است، کاش میرکریمی دبیری دوره های گذشته را محض تجربه پذیرفته باشد و به عنوان بخشی از زندگی اش از آن بگذرد و به فیلمسازی اش باز گردد و به عنوان سینماگری مستقل به فعالیتش ادامه دهد! زیرا تجربه های نه چندان دور ثابت کرده که گرایش فیلمسازان به سمت و جناح های موجود آنها را به هنرمندانی متوسط و سفارشی ساز تبدیل خواهد کرد! که پس از چندی نشانی خلاقیت و نوگرایی از آثارشان (اگر فیلم بسازند!) رخت خواهد بست!

امیدواری...

به امید اینکه رضامیر کریمی با تجربه ای چند ساله، در سینما بماند و به امید اینکه جشنواره فیلم فجر، محفل رفاقت و رقابت فیلمسازان کهنه کار و جوان در مسیر درست به روند متعالی خویش ادامه دهد؛ و البته و صد البته، به امید آنکه روزی سینمای فجر مستقل شود و برای سینماگران باقی بماند.

یادداشت وحید خانه ساز