به گزارش خبرنگار سینمایی دیباچه، خواکین فونیکس(Joaquin Phoenix) یکی از بازیگران عجیب و غریب نسل ماست! عجیب از آن جهت که آنچنان در نقش حل می شود که روی پرده سینما آدم دیگری می بینیم، تا آنجا که اثری از خواکین همیشگی در او نخواهیم یافت! سکانس به سکانس فیلمهایش گواهی بر این ادعا است!

و غریب از آن جهت که در این روزگار کمتر بازیگری را می بینیم که مانند او راه پر پیچ و خم موفقیت را چنین قدرتمند و زود بپیماید!

او اهل پورتوریکو است و در خانواده ای پر جمعیت بزرگ شده و ورودش به هالیوود بدون هیچ رابطه ای بوده است و جایگاه امروز او حاصل استعداد شگرف اوست.

خواکین و خواهر و برادرانش روزگار سختی را گذرانند و تنها راه امرار معاششان این بود که در خیابان ها بنوازند و نمایش اجرا کنند. این وضعیت تا زمانی که آریس برتون(مدیر و استعدادیاب نامی هالیوود) خیلی گذرا او را دید و به استعدادش در عرصه بازیگری پی برد!

 و به همین سادگی خواکین فونیکس به چشم آمد و پله های ترقی را یک به یک طی کرد؛ البته آدم خوش شانسی بود که در برهه ای خاص با آدمی پرنفوذ در هالیوود برخورد کرد و توسط او دیده شد!

خواکین فونیکس در آغاز فعالتیش بازیگر تیزهای تبلیغاتی تلویزیون بود و پس از آن در سریالهای کودکانه تلویزیونی بازی کرد. او تجربه اندوزی کرد تا در سال 1986 برای بازی در فیلم «اردوگاه فضایی» توسط منتقدان و تماشاگران تحسین شود.

خواکین فونیکس طی سالهای فعالیتش نقش های زیادی بازی کرد؛ اما فیلمی که پیشنهادهای ویژه ای را سمتش سرازیر کرد «گلادیوتور» بود؛ اثری از ریدلی اسکات که راسل کرو نقش اصلی آن را بازی می کرد و در سال 2000 ساخته شد. خواکین فونیکیس در این فیلم نقش کومودوس امپراطور تازه به دوران رسیده رم را بازی کرد و در همان سال نامزد اسکار بهترین بازیگر مرد شد. پس از آن فونیکس با بازی در نقش کشیشی عصبی و درگیر هوس در فیلم « quills » توانست توجه ها را به خود جلب کند. 

این بازیگر در فیلم «راه رفتن روی خط» در نقش جانی کش خواننده معروف ظاهر شد و بیش از پیش به چشم آمد و جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد را در سال 2005 به دست آورد.

خواکین پس از بازی در این فیلم مدتی از سینما دور شد؛ اما با فیلم «مرشد» ساخته پل توماس اندرسون بازگشتی قدرتمندانه داشت.

خواکین فونیکس در سال 2013 با بازی در فیلم «او» ساخته اسپایک جونز وجه دیگری از استعداد شگرف خود را در بازیگری را رو کرد و در نقش تئودور توامبلی آدمی را خلق کرد که با یک موجود مجازی رابطه ای نزدیک پیدا می کند و به نوعی حیرانی روحی دچار می شود.

حال دیگر خواکین فونیکس یکی از چند بازیگر برتر سینمای هالیوود است و تهیه کنندگان و کارگردان ها او را به عنوان بازیگری میشناسند که از پس هر نقشی بر می آید و می تواند شخصیت مکتوب در فیلمنامه را با خلاقیت منحصر به فردش زیر و رو کند و موجودی واقعی، زنده و قابل لمس را بسازد.

این عجوبه بازیگری امسال با فیلم «تو واقعأ اینجا نبودی» به کارگردانی لین رمزی در هفتادمین جشنواره فیلم کن حضور داشت و توانست جایزه بهترین بازیگر مرد را از آن خود کند.

«تو واقعأ اینجا نبودی» درامی است که بر اساس رمانی به همین نام اثر جاناتان ایمس ساخته شده است.

«تو واقعأ اینجا نبودی» تریلری است در مورد سربازی آمریکایی از جنگ برگشته به نام جو (با بازی خوآکین فینیکس) که به‌عنوان مزدور خصوصی فعالیت می‌کند و دختران جوانی که ربوده شده و مورد آزار و سوءاستفاده قرار گرفته‌اند را به خانواده‌هایشان باز می‌گرداند.

پیتر برادشاو یکی از منتقدان سینما در گاردین به این فیلم چهار ستاره از پنج ستاره ممکن داده و درباره آن نوشته است «پرتره ی لین رمزی از یک مامور خصوصی آسیب دیده، هم شجاعانه است و هم بیزار کننده و ما را به یاد فیلم راننده تاکسی و ضدقهرمان بدنامش می اندازد.

این منتقد بازی خواکین فونیکس در فیلم «تو واقعأ اینجا نبودی» را بازگشت تراویس راننده تاکسی (فیلمی از مارتین اسکورسیزی با بازی رابرت دنیرو) در یک ترلیر بی رحم می داند.

به راستی که خواکین فونیکس یکی از شگفت انگیزترین بازیگران روزگار ماست.

یادداشت وحید خانه ساز